Dag 23
Door: Gineke+Inge
Blijf op de hoogte en volg Inge
12 Oktober 2017 | Spanje, Fisterra
Gineke:
Do 12/10
Vannacht lekker geslapen in hotel Gaudi. Het hotel was wel een beetje oubollig, met staande schemerlamp en veel bruine accenten (tegels badkamer, gordijnen).
Stipt om 10 uur ging het museum van Gaudi open. We waren de eerste bezoekers ;). Het paleis was in de typische Gaudi stijl qua architectuur. Leuk om doorheen te lopen. Verder waren er veel religieuze beelden gewijd aan de pelgrims en in de kelder opgravingen van het romeinse verleden van Astorga.
Na een heerlijke con leche met taart (het is een Spaanse feestdag vandaag) moeten we nu toch echt gaan rijden willen we morgenavond weer thuis zijn.
Onze reis verloopt voorspoedig. Rond half 5 rijden we Frankrijk binnen. Bij Bordeaux hebben we uiteraard wel wat oponthoud. Na een snelle hap in een wegrestaurant komen we rond kwart voor 10 in Poitiers aan. We duiken lekker ons bedje in.
Inge:
Dag 23
Wat uitgeslapen na een nacht met op de achtergrond de donderende zee (en op de voorgrond 2 snurkende mannen op onze zaal) en om 8.45 uur vertrokken voor onze laatste wandeldag naar Finisterre. We namen de extra route aan het begin, die ons een stuk langs de zee voerde. Wat een wilde zee met enorme golven. Petra kon er geen genoeg van krijgen en is zelfs nog een extra stuk gelopen wat over het strand liep.
In Castromiñán koffie gedronken. Toen we daar om taart vroegen, graaide de bazin €5 uit de kassa en ging er op een drafje vandoor. We kregen heerlijke koffie met magdalena cakejes en bij ons 2e kopje kregen we een vreselijk zoetig dingetje met chocola die je thuis in een rol koopt en nooit zou eten. Maar hier smaakte het heerlijk!
Grappig is dat we steeds mensen tegenkomen die de andere kant op lopen naar Muxia. We komen zelfs mannen te paard tegen, waarop er 1 zich omdraait en zegt dat hij ons herkent van een plek waar we ontbeten hebben. We herkennen hem niet meteen, maar het zal wel.
Toen we middenop het schiereiland stonden, konden we aan beide kanten de zee zien. Aan de oostkant is de zee beduidend rustiger en zien we bij Finisterre een langgerekt strand.
We komen dicht bij het centrum waar een trotse eigenaar een mooie albergue (Oceanos) heeft en we, net als in Burgos, ons eigen plekje hebben. We laten de rugzakken daar en lopen naar de kerk voor onze laatste stempel. Vervolgens gaan we naar de albergue municipal voor ons Fin de Terra certificaat. In de haven doen we ons tegoed aan paella, mosselen en gamba's. En wie zien we daar lopen........ onze Pakistaanse (blijkt Zuid-Afrikaanse) Fin Jack te zijn!!!! Is hier al een week en vindt het helemaal geweldig hier.
We gaan snel even douchen en warme kleding aantrekken want we willen op de Cabo Fisterre de zonsondergang zien met een flesje wijn en een broodje. Maar alle supermarkten zijn dicht want het blijkt vandaag een feestdag te zijn :-(
Maar gelukkig in een broodjeszaak konden we nog 4 broodjes jamon krijgen en in een bar lukte het nog een flesje wijn te scoren. Wij met onze boodschapjes richting de kaap. Dit was nog ca 3,5 km licht stijgend langs de weg. Een drukte boven!!! Overal auto's geparkeerd langs de kant van de weg en veeeeeel mensen. Eerst langs het 0 km paaltje waar we een uitgebreide fotosessie gedaan hebben. Voorbij de vuurtoren allemaal rotsen waar al veel mensen zaten. We hebben een mooi plekje gezocht en geprobeerd de fles wijn te openen. Nadat 2 maal de kurk afgebroken was deze maar in de fles geduwd en hij smaakte heerlijk!!!
Boven de zee hing een wolkendek en we konden de zee nauwelijks zien. Maar hoe lager de zon, hoe meer de wolken verdwenen en er een mooi gekleurde lucht ontstond. De zonsondergang was minder mooi dan in Muxia maar de gekleurde luchten waren hier weer mooier. Finisterre is veel toeristischer dan Muxia maar heeft voor ons ook wel wat. Het is onze eindbestemming. Onze tocht is klaar!!
Do 12/10
Vannacht lekker geslapen in hotel Gaudi. Het hotel was wel een beetje oubollig, met staande schemerlamp en veel bruine accenten (tegels badkamer, gordijnen).
Stipt om 10 uur ging het museum van Gaudi open. We waren de eerste bezoekers ;). Het paleis was in de typische Gaudi stijl qua architectuur. Leuk om doorheen te lopen. Verder waren er veel religieuze beelden gewijd aan de pelgrims en in de kelder opgravingen van het romeinse verleden van Astorga.
Na een heerlijke con leche met taart (het is een Spaanse feestdag vandaag) moeten we nu toch echt gaan rijden willen we morgenavond weer thuis zijn.
Onze reis verloopt voorspoedig. Rond half 5 rijden we Frankrijk binnen. Bij Bordeaux hebben we uiteraard wel wat oponthoud. Na een snelle hap in een wegrestaurant komen we rond kwart voor 10 in Poitiers aan. We duiken lekker ons bedje in.
Inge:
Dag 23
Wat uitgeslapen na een nacht met op de achtergrond de donderende zee (en op de voorgrond 2 snurkende mannen op onze zaal) en om 8.45 uur vertrokken voor onze laatste wandeldag naar Finisterre. We namen de extra route aan het begin, die ons een stuk langs de zee voerde. Wat een wilde zee met enorme golven. Petra kon er geen genoeg van krijgen en is zelfs nog een extra stuk gelopen wat over het strand liep.
In Castromiñán koffie gedronken. Toen we daar om taart vroegen, graaide de bazin €5 uit de kassa en ging er op een drafje vandoor. We kregen heerlijke koffie met magdalena cakejes en bij ons 2e kopje kregen we een vreselijk zoetig dingetje met chocola die je thuis in een rol koopt en nooit zou eten. Maar hier smaakte het heerlijk!
Grappig is dat we steeds mensen tegenkomen die de andere kant op lopen naar Muxia. We komen zelfs mannen te paard tegen, waarop er 1 zich omdraait en zegt dat hij ons herkent van een plek waar we ontbeten hebben. We herkennen hem niet meteen, maar het zal wel.
Toen we middenop het schiereiland stonden, konden we aan beide kanten de zee zien. Aan de oostkant is de zee beduidend rustiger en zien we bij Finisterre een langgerekt strand.
We komen dicht bij het centrum waar een trotse eigenaar een mooie albergue (Oceanos) heeft en we, net als in Burgos, ons eigen plekje hebben. We laten de rugzakken daar en lopen naar de kerk voor onze laatste stempel. Vervolgens gaan we naar de albergue municipal voor ons Fin de Terra certificaat. In de haven doen we ons tegoed aan paella, mosselen en gamba's. En wie zien we daar lopen........ onze Pakistaanse (blijkt Zuid-Afrikaanse) Fin Jack te zijn!!!! Is hier al een week en vindt het helemaal geweldig hier.
We gaan snel even douchen en warme kleding aantrekken want we willen op de Cabo Fisterre de zonsondergang zien met een flesje wijn en een broodje. Maar alle supermarkten zijn dicht want het blijkt vandaag een feestdag te zijn :-(
Maar gelukkig in een broodjeszaak konden we nog 4 broodjes jamon krijgen en in een bar lukte het nog een flesje wijn te scoren. Wij met onze boodschapjes richting de kaap. Dit was nog ca 3,5 km licht stijgend langs de weg. Een drukte boven!!! Overal auto's geparkeerd langs de kant van de weg en veeeeeel mensen. Eerst langs het 0 km paaltje waar we een uitgebreide fotosessie gedaan hebben. Voorbij de vuurtoren allemaal rotsen waar al veel mensen zaten. We hebben een mooi plekje gezocht en geprobeerd de fles wijn te openen. Nadat 2 maal de kurk afgebroken was deze maar in de fles geduwd en hij smaakte heerlijk!!!
Boven de zee hing een wolkendek en we konden de zee nauwelijks zien. Maar hoe lager de zon, hoe meer de wolken verdwenen en er een mooi gekleurde lucht ontstond. De zonsondergang was minder mooi dan in Muxia maar de gekleurde luchten waren hier weer mooier. Finisterre is veel toeristischer dan Muxia maar heeft voor ons ook wel wat. Het is onze eindbestemming. Onze tocht is klaar!!
-
12 Oktober 2017 - 22:48
Irma:
Missie volbracht, chapeau!!
Wat een mooie tocht hebben jullie met elkaar beleefd. Bedankt dat ik daarvan mee heb mogen genieten via jullie verhalen en foto's.
Alvast een goede terugreis gewenst.
-
12 Oktober 2017 - 23:13
Ginekes Ouders:
Geweldig jullie hebben zonder problemen de tocht volbracht. Wij hebben genoten van jullie verhalen en foto"s hartelijk dank daarvoor. Wij wensen jullie een goede vlucht naar huis. -
13 Oktober 2017 - 09:24
Trudi:
Finito! Aan alle mooie dingen komt een eind. Een groot petje af voor jullie! En gezellig om volgende week weer samen te tennissen, voor de verandering ;-)
Bedankt voor jullie mooie verslagen, ik heb er van genoten! -
13 Oktober 2017 - 09:40
Marian:
Dames, grote klasse! Bedankt voor alle verhalen en een veilige thuiskomst.
Dikke knuffel
Marian
-
13 Oktober 2017 - 21:31
Dorien:
Bedankt voor jullie mooie verhalen en foto's. Missie volbracht!
-
15 Oktober 2017 - 13:44
Lya:
Wat een prachtige foto´s zeg.......
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
