Dag 11

Om 6.30 uur ging de wekker en ons ontbijtje stond al klaar met heerlijk zelfgebakken bruin brood. Wat een heerlijkheid na dagen alleen wit brood met jam.
Om 7.30 uur vertrokken en het was nog net donker. Mooi paadje langs een beekje tot aan Villacazar. Daar een kopje koffie gepakt samen met onze Franse huisgenote van afgelopen nacht. Aardige vrouw die 2 maanden vrij heeft voordat ze met nieuwe baan begint. Zij wil liever alleen lopen omdat ze niet zo snel loopt maar vindt het erg leuk om in de pauzes en albergues met mensen te praten.
Daarna weer door naar een wat grotere plaats die 6 km verderop ligt: Carríon de los Condes. Daar weer koffie gedronken met een broodje. Daar was eindelijk weer een keer WiFi en direct maar weer wat verslagen er uit gegooid. Het uploaden van de foto's blijft erg moeilijk. Ik loop wat achter ondertussen door al die dagen geen WiFi. In Carríon zeer veel bekenden tegengekomen. Oa Gina's Canadese kamergenote in Azofra, mijn bovenbuurman in Burgos en de Canadese Birney die een ontsteking en zeer veel pijn aan haar scheenbeen heeft. Ze was al bij de dokter geweest en die adviseerde haar rust. Zij nam nu de bus naar ...... Om daar te beslissen wat te doen en misschien wel te stoppen. Na Carríon komt (vlgs het boekje) een saai stuk van 17 km waar helemaal niets is. Het leek mij verstandiger om hier niet verder te lopen omdat er geen escape is als het toch niet meer zou gaan. Dan kan ik misschien morgen weer gezellig de hele dag meelopen. Dus op zoek naar vervoer. Ik kon weer helaas niets originelers vinden dan een taxi. Deze bracht mij voor de deur van de albergue Camino Real. (Niet te verwarren met hostel Camino Real wat veel duurder is) De hispitalero droeg mijn rugzak en ik hoefde alleen maar te volgen. De albergue is het eerste gebouw na dat saaie stuk van 17 km, dus veel wandelaars zijn blij te kunnen zitten en zo is hier aardig wat aanloop. Het slapen hier kost €5 en dan hebben we een slaapzaal met 12 stapelbedden en keurige toiletruimte met douches. En........ een zwembad!!!! Er is al 1 kamergenote (Oostenrijkse uit Wenen met zere voeten) die vandaag alleen de 17 km heeft gelopen.
Na mij gesetteld te hebben een wasje gedaan en een rondje dorp gedaan. In de enige supermarkt wat te eten en drinken gekocht. En een fles witte wijn die ik in de koelkast van de albergue gelegd heb.
De meisjes kwamen tegen vieren zeer vermoeid binnen. Meteen met de voetjes in het zwembad en Petra is zelfs gaan zwemmen in het ijskoude water. De meiden hebben vandaag 28 km gelopen!!! En het was idd het meest saaie stuk van de route. (Ik blij dat ik een taxi had vandaag)
Gina moest nog een Fransman een paar dikke zoenen geven omdat hij haar vest, wat ze vergeten was bij de rustplekken, voor haar meegenomen had.
Nu lekker relaxen met het koude flesje wijn en tomaten.
De stuiterende tweeling zit in de albergue municipal samen met het Tjechische meisje. Kwam hen tegen in de winkel.
We hebben met zijn allen de route die ons naar Leon brengt goed bekeken en besloten onze eerste overnachting in Bilbao over te slaan om zo wat rustigere etappes te hebben naar Leon. Dit zullen dan etappes van ca 18 km zijn zodat we uitgerust in Leon aankomen. Ook wel fijn voor mij want dan kan ik denk ik alle etappes helemaal meelopen.
Om 19 uur aangeschoven aan het pelgrimsmenu in het hostel. Dat was niet verkeerd met vooraf de keuze uit salade, paella of linzensoep en als hoofdgerecht de keuze uit vis, konijn of beef. Alles prima te eten!!! Gezellige mensen weer om ons heen. Enkele bekenden maar ook veel voor ons onbekenden.
Om 21 uur richting bed nadat Petra door haar moeder vooral gewaarschuwd was voor vreemde mannen uit te kijken. ;-)
Je ziet eigenlijk iedereen voor het slapen gaan, zijn of haar dagboek bijwerken. Grappig want je maakt zoveel mee op een dag!!! Dat kun je niet allemaal onthouden.
21.36 ging het licht uit. Dus lekker slapen!!!!